کد مطلب:106520 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:157

خطبه 135-نکوهش مغیره











[صفحه 300]

از سخنان آن حضرت علیه السلام است. ابتر: هر چیزی كه اثر خوبی از آن به جا نمانده باشد. نوی: مقصدی كه مسافر از دور یا نزدیك، در نظر می گیرد و نوی از نای كه به معنای دوری است نیز می آید. هنگامی كه میان آن بزرگوار و عثمان مشاجره ای در گرفته بود، مغیره بن اخنس به عثمان گفت، من برای دفاع از تو، او را بس خواهم بود، امام (ع) به مغیره فرمود: ای فرزند ملعون بلاعقب و ای زاده همان درختی كه نه ریشه ای دارد و نه شاخه ای، تو مرا بس خواهی بود؟! به خدا سوگند خداوند كسی را كه تو یاورش باشی عزیز نمی گرداند، و كسی كه تو دستگیرش باشی از جای بر نخواهد خاست، خداوند خوبی را از تو دور فرماید، از نزد ما بیرون شو، هر كاری كه می توانی بكن، خداوند رحمتش را از تو دریغ بدارد اگر در انجام دادن آنچه از دستت برمی آید دریغ كنی. این منازعه میان امام (ع) و عثمان در زمانی واقع شد، كه آتن فتنه بر ضد عثمان بالا گرفته بود، و مردم از امام (ع) درخواست می كردند، كه به نمایندگی آنها با عثمان گفتگو كند. امام (ع) مغیره را به نداشتن ریشه و تبار نكوهش كرده و همچنین او را مورد لعنت قرار داده، و برای خاندانش واژه شجره را استعاره فرموده و بدین

وسیله او را زاده درختی بی شاخ و بن و فاقد حسب و نسب خوانده، و پستی و زبونی او را یادآور شده است، سپس درباره ادعایش كه از جانب عثمان او را بس است، به گونه انكار و تحقیر، وی را مورد پرسش قرار می دهد و سوگند می خورد كسی را كه او یار و یاور باشد، خداوند عزیز نمی گرداند، بلكه خداوند نصرت را نصیب كسی می كند كه دوستان و خاصان او یار و یاورش باشند، و بی شك كسی را كه خدا دستگیری و یاری نكند از جای بر نخواهد خاست چنان كه خداوند متعال فرموده است: ان ینصركم الله فلا غالب لكم و ان یخذلكم فمن ذاالذی ینصركم من بعده سپس امام (ع) به او نفرین می كند و از خدا می خواهد كه او را به آرزوی خود نرساند. فرموده است: ابلغ جهدك. یعنی: كوشش خود را در اذیت و آزار به كار ببر، فلا ابقی الله علیك ان ابقبت یعنی: خداوند تو را حافظ و نگه دار نباشد، و مورد ترحم قرار ندهد اگر در این مورد رعایت و كوتاهی كنی، گفته می شود: ابقیت علی فلان یعنی: او را مورد رعایت و ترحم قرار دادی.


صفحه 300.